Του Κωνσταντή Σεβρή
Την επομένη των εκλογών της 21η Μαΐου, τα στελέχη όλων των γενεών και αποχρώσεων του Συ.Ριζ.Α, ξεκινήσαν να υπερτονίζουν ασαφώς «κινδύνους» για τη δημοκρατία και το κοινοβουλευτικό σύστημα.
Ο Συ.Ριζ.Α. επέλεξε να καλλιεργήσει στο εκλογικό σώμα την ιδέα πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εντέλει είναι ένας αναδυόμενος δικτατορίσκος ο οποίος θα αξιοποιήσει την ισχυρή κοινοβουλευτική του πλειοψηφία και την ποσοστιαία απόστασή του από το Συ.Ριζ.Α. για να σαρώσει κάθε κοινωνικό κεκτημένο.
Η αντανακλαστική δημοκοπική απάντηση του εκλογικού σώματος στο αφήγημα του Συ.Ριζ.Α. είναι η ενίσχυση της κομματικής εκπροσώπησης στο νέο κοινοβούλιο και όχι η ανάδειξη του κόμματος της Κουμουνδούρου σε ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση.
Τα δημοκοπικά ευρήματα δίνουν πολλές πιθανότητες στη νέα σύνθεση της βουλής να συμμετέχει η «Πλεύση Ελευθερίας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Η «Νίκη» του Δημήτρη Νατσιού συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες εκλογής, εφόσον το κόμμα «μαριονέτα» του καταδικασμένου Η. Κασιδάρη το επιτρέψει.
Η «Ελληνική Λύση» του Κυριακού Βελόπουλου, αν και «βάλλεται» από την πανσπερμία κομμάτων με αναφορά στα εθνικά θέματα φαίνεται να επιτυγχάνει εκ νέου την είσοδο στη Βουλή. Κάτι που δεν ισχύει για τον κο Βαρουφάκη που βλέπει τις ελπίδες του για μια νέα παρουσία στο κοινοβούλιο να εξανεμίζονται.
Αρκετοί φίλοι είναι έτοιμοι στο όνομα της «πολυφωνίας» και της δημοκρατίας να στηρίξουν ένα μικρό κόμμα με πιθανότητες εκλογής, θεωρώντας πως τα «άκρα» θα κάνουν τον απαραίτητο «σαματά» για να διασφαλιστούν καλύτερες πολιτικές σε οικονομικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά ζητήματα.
Είναι βέβαιο πως η επιλογή τους να στηριχτεί κάποιο μικρό κόμμα που βρίσκεται στον προθάλαμο του ελληνικού κοινοβουλίου ενισχύει το δημοκρατικό κεκτημένο και τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς;
Μήπως η ψήφος τους εντέλει θα ενισχύσει προβληματικές προσωπικότητες που προσβλέπουν και εργάζονται για τη συρρίκνωση τη δημοκρατίας;
Η «Νίκη» στις καταστατικές αρχές αποκηρύσσει την εσωτερική δημοκρατία και τοποθετείται ανοιχτά προς την κατάργηση των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η κα Κωνσταντοπούλου «πείραξε» τις λίστες των εκλόγιμων θέσεων με τρόπο τέτοιο ώστε να μπορεί στα κοινοβουλευτικά έδρανα να τη συνοδεύει ο σύντροφος της! Επιλογή που μας θυμίζει προκλητικά τον αρχηγό της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» που στις κοινοβουλευτικές του θητείες συνοδεύονταν πάντοτε από τη βουλευτή σύζυγο του Ελένη Ζαρούλια.
Ο κος Βελόπουλος ως προς τους βουλευτές του που θεωρητικώς συνομίλησαν με την Νέα Δημοκρατία για την επομένη μέρα των πρώτων εθνικών εκλογών, αποφάσισε τελικά να συμμετέχουν κανονικά στο ψηφοδέλτιό του.
Με τη «χαριτωμένη» διαφορά πως τα όνοματά τους θα βρίσκονταν σε ψηφοδέλτιο διαφορετικής εκλογικής περιφέρειας από εκείνη στην οποία είχαν πετύχει την εκλογή τους.
Στα παραπάνω αξίζει να σημειώσουμε τη διαχρονική αποστροφή του Κ.Κ.Ε. προς τον κοινοβουλευτισμό και τη διαχρονική υποστήριξη ιστορικών προσωπικοτήτων που εμφανέστατα απεχθάνονταν τον πλουραλισμό.
Τονίζω τα παραπάνω χαρακτηριστικά σημεία, για να γίνει σαφές πως η ενδεχόμενη «πολυχρωμία» του επόμενου κοινοβουλίου δεν αναβαθμίζει το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό κεκτημένο.
Απεναντίας, ενισχύει τις διαλυτικές αντιδημοκρατικές φωνές και κυρίως δίνει πολιτικό παρόν σε προσωπικότητες που υπονομεύουν την αναβάθμιση του πολιτικού περιεχομένου του ελληνικού κοινοβουλίου.
Οι μεγάλες δημοκρατικές στιγμές της νεότερης πολιτικής ιστορίας είχαν αφετηρία τους το κοινοβουλευτικό κεκτημένο των εκλογών του 1974 και του 1977 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατάφερνε συντριπτικά ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, οι οποίες οδήγησαν σταδιακώς στην εμβάθυνση της δημοκρατίας, στην εθνική συμφιλίωση και στη δημιουργία μιας πλατιάς και συμπεριληπτικής κεντροαριστεράς.
Ο ελληνισμός στον 21ο αιώνα, σε αυτό το σύνορο του κόσμου, έχει ανάγκη την ουσιώδη πολυφωνία και τον υγιή κομματικό ανταγωνισμό.
Ας μην καθυστερούμε δίνοντας λευκή επιταγή σε δυνάμεις που υπονομεύουν την πολιτική αναβάθμιση της χώρας.
Κωνσταντής Σεβρής, Πολιτικός Επιστήμονας και Υπ. Δημοτικός Σύμβουλος – ΝΑΙ, στη Θεσσαλονίκη.
