Ο Άγιος Κωνσταντίνος, μαζί με τη νησίδα του Αγίου Αθανασίου, βρίσκονται στα νότια και απέναντι από το λιμάνι της Ιτέας.
Στο βυθό, ανάμεσα στα δύο αυτά νησάκια, διακρίνονται υπολείμματα πέτρινης γέφυρας μήκους περίπου 210 μέτρων, για την οποία πιθανολογείται ότι πως πρόκειται για βυζαντινή κατασκευή η οποία τα ένωνε και γκρεμίστηκε εξαιτίας κάποιου γεωλογικού φαινομένου.
Σύμφωνα με τον Φ. Νέγρη ήταν ένας μόλος που κατασκευάστηκε με λίθους 20-60 κιλών και είχε πλάτος τέσσερα μέτρα. Κατά μια εκδοχή χτίστηκε από τους κατοίκους της περιοχής την περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας ενώ μια άλλη άποψη είναι ότι κατασκευάστηκε αρκετούς αιώνες νωρίτερα και βυθίστηκε ύστερα από μια γεωλογική μεταβολή.
Αναφέρεται ότι το 1720 λειτουργούσε σχολείο το οποίο είχε ιδρύσει ο Νικόλαος Λογοθέτης και δίδαξαν ο ιερομόναχος Καβρίκος από την Αγία Ευφημία μαζί με τον Πρωτόπαπα από τα Άγραφα. Το σχολείο σταμάτησε να λειτουργεί μετά τα Ορλωφικά.
Στο νησάκι υπάρχει ομώνυμο εκκλησάκι, δρομικής κατασκευής, με μικρό καμπαναριό, που κτίστηκε επί Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με το «Χρονικό του Γαλαξειδίου» κατά την περίοδο Επανάστασης του 1821 λειτουργούσε νοσοκομείο για την περίθαλψη των τραυματισμένων αγωνιστών.
Κάθε χρόνο, στις 21 Μαΐου, γιορτάζει πανηγυρικά και οι πιστοί μετακινούνται με τα ψαροκάϊκα της περιοχής.
Το 1827 κατέφυγε σε αυτό η ατμοκίνητη φρεγάτα «Καρτερία» κατά τη ναυμαχία της Αγκάλης στην οποία 8 τουρκικά πλοία βρέθηκαν αντιμέτωπα με έξι πλοία της Ελλάδας και της Βρετανίας και η οποία τελικά έληξε με νίκη του Ελληνοβρετανικού στόλου.
Σήμερα διακρίνεται στο βυθό της θάλασσας ένα μέρος της πέτρινης κατασκευής.
