Η Ξουτ γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα χωριό.
Από μωρό θυμάται τον εαυτό της μόνη, να τρέχει να τριφτεί σε όλα τα πόδια που περνούσαν για να μπουν στο μπακάλικο του χωριού που σύχναζε.
Χειμώνα καλοκαίρι, η Ξουτ εκεί να στέκεται σε ασφαλή απόσταση από τον μπακάλη που δεν τη χώνευε αλλά την ανεχόταν.
Μια μέρα, κάποια κυρία υπέκυψε στη γλύκα της και έσκυψε να την χαϊδέψει.
Η ευτυχία που είχε νιώσει τότε θυμάται, ήταν τόσο μεγάλη που είχε κρατήσει μέχρι που πέρασε ο χειμώνας.
Ο Ουστ ζούσε στο ίδιο χωριό με την Ξουτ.
Εκείνος σύχναζε στην ταβέρνα της πλατείας και κάποιες μέρες στεκόταν τυχερός αφού οι θαμώνες του πέταγαν κανένα κόκκαλο από τα αποφάγια τους.
Κάποιες άλλες φορές πάλι του πέταγαν πέτρες να φύγει μακριά μιας και ενοχλούσε κάποιους και ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας δεν θα ρίσκαρε να χάσει τους πελάτες του από ένα παλιόσκυλο όπως είχε πει.
Η Ξουτ και ο Ουστ συναντήθηκαν ένα βράδυ έξω από το μπακάλικο αφού είχε κλείσει.
Ήταν βαρύς χειμώνας και ο Ούστ είχε κουρνιάσει σε ένα πλατύσκαλο.
Η Ξούτ μη γνωρίζοντας τον, πλησίασε δειλά με την ελπίδα πως ίσως την άφηνε να ξαπλώσει δίπλα του.
Εκείνος την άφησε κι έτσι το πρωί τους βρήκε αγκαλιά.
Το βράδυ συναντήθηκαν και πάλι εκεί κι από τότε δεν χώρισαν ποτέ.
Η Ξουτ του διηγήθηκε πολλές ιστορίες όπως εκείνη που της είχαν πετάξει ένα κουβά νερό, ή όταν την είχαν κλωτσήσει τόσο δυνατά που δε μπορούσε να περπατήσει για μέρες και ο Ουστ της είπε για όλες εκείνες τις πέτρες που του είχαν ρίξει οι άνθρωποι.
Γι αυτούς τους δύο δεν βρέθηκε ποτέ κάποιος να τους μιλήσει γλυκά, να τους ταΐσει, να τους στρώσει ένα χαλάκι σε μια αυλή να κοιμηθούν.
Και το αστείο είναι πως είχαν ακούσει τόσες φορές το Ξουτ και το Ουστ που είχαν πιστέψει πως ήταν τα ονόματα τους…
Η Ξουτ και ο Ουστ είναι φανταστικά πρόσωπα ή… Μηπως όχι;
Μήπως σε κάθε γειτονιά υπάρχει η Ξούτ και ο Ούστ;
Ίσως την επόμενη φορά που τους συναντήσεις να το σκεφτείς διπλά πριν τους φωνάξεις με τα “ονόματα” τους.
Ίσως την επόμενη φορά μοιραστείς μια μικρή μερίδα από το φαγητό σου μαζί τους και ίσως αν κάποιος τους φερθεί άσχημα, να τους υπερασπιστείς σα να επρόκειτο για παιδιά ή ανθρώπους σε ανάγκη.
Κι αν εσύ τα κάνεις ήδη όλα αυτά, μοιράσου τα!
Πες τα και στους άλλους!
Μέχρι κι αυτοί με τη σειρά τους να τα κάνουν και να τα πουν στους επόμενους ώσπου να υπάρχουν άνθρωποι που να φέρονται στα ζώα όπως τους αξίζει…
